स्वप्नी दूर दिसावी कविता.. जाग येता उशाशी असावी कविता ..! घोट भर कधी प्यावी कविता .. अर्घ्य म्हणून द्यावी कविता ..! गज-यात सखीच्या माळावी कविता .. कज-यात तीच्या भाळावी कविता ..! प्रेमात तीच्या सुचावी कविता.. प्रेमभंगात खरी कळावी कविता ..! चंदनासम उगाळता झिजावी कविता .. कस्तुरीसम न दिसता गंधावी कविता..! जाता जाता बीजासम पेरावी कविता.. येताना फुलासम बहरावी कविता..! अनंतीच्या प्रवासी निघावी कविता.. पोटी पुन्हा कुणाच्या अंकुरावी कविता..!!! श्वास बनुनी हृदयी वसावी कविता.. प्राणवायू बनुनी शरीरी रुजावी कविता..!! 'मी' पणा बनुनी माजावी कविता.. नम्र राहुनी जगी गाजावी कविता..!! पावसात अश्रूंच्या भिजावी कविता.. चांदण्यात सुखाच्या हसावी कविता..!! मरता मरता अचानक जगावी कविता.. अन कुणाचे आयुष्यच व्हावी कविता..!! आयुष्यगीत गाता समजावी कविता.. मरण सामोरे येता उमजावी कविता..!! : विनायक
नवल असे की निशिगंधाचे फूल तिथे ते मला दिसावे नवल पुन्हा की अशा ठिकाणी निशिगंधाचे फूल असावे सर्वांगाने रात्र पिणाऱ्या भयाण त्या तळघरात खाली वरचे पाणी झिरपुनि जेथे हिरवी डबकी तयार झाली सर्पकीटकावाचूनि दुसरे जीवन जेथे व्यक्त ना व्हावे ! काळोखाचे कुजून तुकडे दर्प जेथल्या हवेत साचे उजेड गळतो वरून केवळ मद्य व्हावया अंधाराचे प्रकाश नाही विकास नाही सुंदर सारे जिथे मरावे नवल असे कि अशा ठिकाणी निशिगंधाचे फूल फुलावे !! : निशिगंध : हिमरेषा : कुसुमाग्रज